Wieczór autorski Anny Osowskiej
W ubiegły piątek, 18 sierpnia, w otoczeniu ceglanych murów gniewskiej świątyni, z inicjatywy ks. proboszcza Zbigniewa Rutkowskiego, odbył się wieczór autorski Anny Osowskiej. Podczas spotkania pisarka opowiadała o swojej najnowszej powieści "Ucieczka", w której część opisanych wydarzeń ma miejsce w Gniewie. Zgromadzona publiczność, wśród której znaleźli się również bohaterowie omawianej książki, miała okazję poznać historię powstania „Ucieczki” oraz zarazić się niebywałą pogodą ducha jej autorki. Przed Państwem fragment rozmowy z pisarką.
Jak się stało, że zaczęła Pani pisać?
Jestem lekarzem czynnym zawodowo, a pisarstwo to takie moje drugie ja, to taka oznaka podwójnego życia. Kiedy byłam małą dziewczynką, i jak każde dziecko miałam marzenia, to nie pragnęłam zostać aktorką czy piosenkarką. W tym czasie marzyłam, aby być nauczycielką polskiego. W pewnym momencie marzenie to zgasło. Stało się to w bardzo ważnym dla mnie momencie życia, kiedy podjęłam decyzję, że będę lekarzem. Po wielu latach wykonywania tego zawodu, a wiedzą wszyscy ile zabiera to czasu, okazało się, że potrzeba obcowania z literaturą nadal we mnie drzemie. Z początku wyrażona w postaci pisania dzienników w szkole podstawowej, liceum, później w dorosłym życiu, znalazła swoje następstwo w postaci wielkiego pragnienia, aby napisać powieść obyczajową. Pierwsza „W cieniu papierówki” powstała w trudnym dla mnie momencie. Napisana została wówczas wtedy, gdy jako lekarka musiałam znaleźć się po drugiej stronie biurka, musiałam stać się pacjentem. Za sprawą choroby nowotworowej miałam sporo czasu, aby zrealizować swoją pasję.
Co stanowiło motywację, do napisania kolejnej książki?
Po wydaniu "W cieniu papierówki" przez pewien czas myślałam, że to już koniec. Powieść ta cieszyła się ogromną popularnością, zapraszano mnie, chciano ze mną rozmawiać. Nadal wykonywałam zawód lekarki. Nie było łatwo pogodzić pracę z pisaniem. Jednakże przyszedł taki moment, kiedy za sprawą mojego męża Dariusza, wówczas majora Wojska Polskiego, przyjechałam do Gniewu. To właśnie moja pierwsza wizyta w Gniewie spowodowała, że ponownie chwyciłam za pióro i zaczęłam pisać.
Zdradzi Pani, jak powstawał i czego dotyczył gniewski wątek „Ucieczki”?
Będąc w Gniewie, nie myślałam jeszcze o kolejnej książce. Po prostu przyjeżdżaliśmy na zamek, a ja starałam się być wówczas tylko żoną mojego męża. Osobą, która siedzi wśród ludzi i nie przeszkadza. Nie było to łatwe przy moim temperamencie, ale tak postanowiłam. Wtedy też pracowałam nad drugim wydaniem "W cieniu papierówki", więc miałam, co robić. Tak było przez kilka chwil. Zaczęłam się przysłuchiwać rozmowom i usłyszałam, że nie jest to tylko zwykła konwersacja o Gniewinkach, o tym, co ma się w tym miejscu i czasie wydarzyć. To była rozmowa ludzi zafascynowanych Gniewem, i mojego męża, który tak jak oni, jest zachwycony tym miasteczkiem, jego możliwościami, tym, co tu się dzieje. Aż wreszcie padła propozycja: To pójdźmy zobaczyć, którędy ma iść wojsko.
O dalszych losach Ewy Pisarczyk, głównej bohaterki książki, spacerującej po gniewskich uliczkach, o tym na ile książka jest autobiograficzna oraz szansach na powstanie kolejnej powieści, we wrześniowym wydaniu Nowin Gniewskich.
Obie powieści autorstwa Anny Osowskiej, "W cieniu papierówki" oraz "Ucieczkę", nabyć można m.in. w Zamku Gniew oraz wkrótce wypożyczyć w gniewskiej książnicy.
Data publikacji: 2017-08-22 14:57
